Voor het eerst, voor het laatst.

De Arosa stond te koop. Met de nadruk op stond, want hij is zojuist verkocht. Een jonge dame uit Doetinchem kwam kijken, rijden en dus ook kopen.

Na het overschrijven van het kenteken werd ik nog netjes thuisgebracht met de Arosa.
Het was volgens mij de eerste keer dat ik achter in de Arosa heb gezeten.
Thuis aangekomen was het uitstappen, handen schudden en toen vertrok de arosa "voor de allerlaatste keer de straat uit".

Deze allerlaatste keer was ook meteen een eerste keer, want voor het eerst sinds 1982 heb ik geen brommer of auto meer om aan te sleutelen. We hebben de Fusion nog, maar op het vervangen van een ruitenwissertje na, zal ik hier weinig aan doen. Het is en blijft natuurlijk de gezinsauto en geen hobby-object.

Ik hoop dat de nieuwe eigenaar net zoveel plezier heeft van de Arosa, als dat ik altijd heb gehad.