Afgelopen zomervakantie zijn we 2 weken naar de dordogne geweest.
Omdat ik een beetje van de oude stempel ben, heb ik geen tomtom, mio of ander "lui" apparaat dat je verteld waar je heen moet. Gewoon met de kaart en het laatste stukje met de GPS coördinaten ingesteld op mijn oude Etrex-gps.
Maar omdat ik toch wel een beetje met de tijd mee wil, had ik voor vertrek een route beschrijving uit gedraaid. Zowel voor de heen- als de terugweg. Ik had gekozen voor de snelste route, want met de optie kortste route word je werkelijk door ieder dorp en gat gestuurd.
Het is een wijze les geweest.
Zo'n route beschrijving werkt goed, zolang je nog in het goed bewegwijzerde nederland bent, maar eenmaal aan de andere kant van de grens is het een groot avontuur. Vol enthousiasme ga je op zoek naar de N-huppeldepup, die nu de D-nogwat heet en wordt je in de spits dwars door het centrum van een grote stad geleid, omdat de routebeschrijving meent dat dat sneller is dan de veel te lange rondweg er om heen en mag je dus op zoek naar kleine straatnaambordjes op prachtige begroeide gevels.
Op de terugreis met een routebeschrijving van een andere website hebben we zelfs de Eifeltoren nog gezien.........
Vanaf dat moment is de route beschrijving naar netjes opgefrommeld richting kofferbak verdwenen en hebben we het weer oldskool aangepakt: met de kaart op schoot.
Ik hoop dat er vóór volgend jaar een nieuwe vorm van routebeschrijving gemaakt is: "de makkelijkste route........."
Of toch maar wel een tomtom, dan naar wat minder avontuur!
Van de kortste of de snelste route ben ik in ieder geval genezen!
